Betekenis religie

Religie is een vorm van zingeving of het zoeken naar betekenisvolle verbindingen met een hogere macht of beginsel. Het woord religie komt van het Latijnse religio, dat 'verplichten' betekent. Lees meer over de geschiedenis, de theorieën en de vormen van religie op Wikipedia. biedt 15 verschillende definities van het woord religie, afkomstig van diverse bronnen. Religie betekent meestal geloof in God of goden, maar ook een vorm van spiritualiteit of verbinding.
  • Betekenis religie Is dit nu het definitieve antwoord op de betekenis van religie? Een angst of bezorgdheid iets fout te doen? Nauwgezetheid? Het zorg dragen voor een goede verhouding met de goden? Het ziet er inderdaad op het moment zo uit. Maar uiteindelijk zegt het niets over hoe we religie vandaag de dag beleven. Een woord verandert in de loop van de tijd.
  • betekenis religie

    Godsdienst betekenis

    als mensen geloven in goden of een god. vormt met zijn regels en tradities meestal een losmaelijk onderdeel van een cultuur. ook als iemand niet gelooft wordt zijn levenswijze mede door de godsdienst bepaald. In monotheïstische religies wordt ook het specifiekere begrip 'godsdienst' gebruikt; men gelooft niet alleen in de godheid maar dient hem/haar ook. Bij polytheïstische religies spreekt men over een 'godendom'. Godsdienst betekenis Religie is veel ruimer dan godsdienst. Elke godsdienst is een religie, maar niet iedere religie is een godsdienst. Er wordt ook een onderscheid gemaakt volgens monotheïsme (één God) en polytheïsme (meer goden). Volgens dit onderscheid zijn er drie wereldgodsdiensten, christendom, islam en jodendom, en zijn boeddhisme en hindoeïsme religies.
    godsdienst betekenis

    Spirituele overtuiging

    Denk bijvoorbeeld aan de overtuiging dat je “niet goed genoeg” bent, of dat succes alleen is weggelegd voor anderen. Deze overtuigingen nestelen zich in ons onderbewustzijn en bepalen hoe we denken, voelen en handelen. Sterke overtuiging is een kernconcept in verschillende spirituele en religieuze tradities. In het Tibetaans boeddhisme en Vaishnavisme verwijst het naar stevig gevestigde overtuigingen over waarheid, de rol van dienstbaarheid en het belang van geloof in de hoogste macht.
  • Spirituele overtuiging Sommigen – een nog steeds teruglopende groep – ervaren spiritualiteit als onderdeel van hun religieuze overtuiging. Soms is dat onderdeel van een culturele identiteit, zoals sommige streng Protestantse richtingen of binnen de Islam.
  • spirituele overtuiging

    Geloofsovertuiging

    This page was last edited on 22 September , at Definitions and other text are available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License; additional terms may apply. loofs·over·tui·ging Verbuigingen: geloofsovertuigingen (meerv.) godsdienstig geloof Voorbeeld: 'Nederland kent verschillende soorten onderwijs op basis van geloofsovertuiging.'.
  • Geloofsovertuiging Die houdt in dat iedereen in het openbaar vrij zijn religie mag beleven en dat religie en neutraliteit elkaar niet uitsluiten. Deze opvatting draagt bij aan een inclusieve samenleving. Beperkingen op het uiten van een geloofsovertuiging zijn alleen toegestaan in geval van zwaarwegende belangen, zoals de veiligheid of de rechten van anderen.
  • geloofsovertuiging

    Religieuze praktijk

    De onderzoekslijn ‘Spiritualiteit van het religieus leven’ onderzoekt hoe mystiek en spiritualiteit samenkomen in de dagelijkse praktijk binnen verschillende spirituele tradities en religieuze gemeenschappen. Hierbij wordt specifiek gebruikgemaakt van de kennis en ervaringen van religieuzen zelf. Naast en in samenhang met formele religieuze tradities als het christendom en de islam zien we in de dagelijkse praktijk ook verschillende religieuze gebruiken die als volksgeloof worden omschreven. Concreet gaat het dan bijvoorbeeld om de verering van heiligen en het werk van religieuze genezers. Religieuze praktijk De methodieken die ik toepas zijn geënt op meerdere psychotherapeutische referentiekaders en op de religieuze context. Training kan gaan over omgaan met conflicten; omgaan met affectiviteit/seksualiteit; preventie van vormen van grensoverschrijdend gedrag.
    religieuze praktijk